PSTN چیست ؟

تمامی استانداردهای سیگنالینگ و متدهای ارتباطی که در مقاله " خطوط تلفن چگونه کار می کند؟ " دیدیم، بخش هایی از شبکه ی Voice می باشند که به آن PSTN گفته می شود. تصویر زیر اجزای شبکه PSTN را نشان می دهد.

PSTN از قسمت های زیر تشکیل شده است.

تلفن آنالوگ : این نوع تلفن قادر به برقراری ارتباط مستقیم با PSTN می باشد.تلفن آنالوگ متداول ترین ابزار جهت ارتباط با PSTN بوده و وظیفه آن تبدیل صوت به سیگنال های الکتریکی است.

Local Loop : لینک بین مشتری (مانند مشتری خانگی یا کاری)و مرکز مخابرات است.

Trunk : ارتباط بین سوئیچ ها را Trunk می گویند. این سوئیچ ها می توانند سوئیچ های مخابرات و یا سوئیچ های خصوصی باشند.

سوئیچ مخابرات ( Co Switch ) : این دستگاه وظیفه سرویس دادن به ابزارهای Local Loop را فراهم می کند. این سرویس ها شامل سیگنالینگ ، گرد آوری شماره ها ، مسیریابی تماس ها ، برقراری و قطع تماس ها می باشند.
Private Switch : این سوئیچ یک PSTN کوچک را در مراکز و سازمان شبیه سازی کرده و با استفاده از آن ، دیگر نیازی به ارتباط مستقیم هر تلفن سازمان با مخابرات نیست.
Digital telephone : این تلفن که عموماً به PBX متصل می شود ، صدا را به کدهای باینری 0 و 1 تبدیل می کند. برخلاف تلفن های آنالوگ که توسط یک کابل دو رشته ای (یک زوج سیم )به PBX متصل می شوند، این نوع تلفن ها توسط کابل چهار رشته ای (دو زوج سیم ) به PBX متصل می شوند. تلفن های دیجیتال قابلیت های بیشتری نسبت به تلفن های آنالوگ فراهم می کنند.

PBX و Key System ها :

ممکن است سازمان ها نیاز به صد ها یا هزاران تلفن داشته باشند. اگر بخواهند برای هر یک از کارمندانشان یک خط مستقیم از PSTN بگیرند، هزینه آن سرسام آور خواهد شد ! برای جلوگیری از این هزینه ، اکثر سازمان ها از PBX با Key System در سازمانشان استفاده می کنند تا تلفن ها را بدون استفاده از PSTN ، مدیریت کرده و اجازه برقراری تماس داخلی و خارجی را به آن ها دهند. تماس های ارسالی به سمت PSTN ، از طریق لینک ترانک ارسال می شوند.
سه نوع کارت بر روی PBX وجود دارد.
Line Cards : این کارت ها ،ارتباط بین گوشی های تلفن و PBX را برقرار می کنند.
Trunk Cards : این کارت ، ارتباط هایی را از PBX ، PSTN و یا PBX های دیگر ، فراهم می کند.
Control Complex : پردازش اصلی PBX توسط این کارت انجام می شود. برقراری تمامی تماس ها ،مسیریابی و مدیریت توسط این کارت انجام می شود.

ارتباط با PSTN و ارتباط میان PSTN ها :

جهت برقراری ارتباط PSTN چندین روش وجود دارد. کاربران خانگی و دفاتر کوچک ،می توانند از پورت های آنالوگ استفاده کنند. هر زوج سیم امکان برقراری یک تماس را فراهم می کند. در صورت نیاز به چندین تماس آنالوگ می توان از یک یا چند خط E1 یا T1 استفاده کرد. این ارتباطات را می توانید در تصویرپایین مشاهده کنید.

PSTN ها همانند اینترنت ، به یکدیگر متصل می شوند. تمامی مراکز ارائه دهنده تلفن در سراسر دنیا ، جهت برقراری ارتباط با یکدیگر از یک پروتکل متداول سیگنالینگ باید استفاده کنند. همانند تجهیزات شبکه که از پروتکل TCP/IP برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. پروتکل سیگنالینگ صوت استفاده شده در سراسر دنیا ، SS7 می باشد.
SS7 یک متد سیگنالینگ خارج از باند (در مدل CCS ) می باشد که جهت برقراری تماس ها ،مسیریابی تماس ها ، صورت حساب و مبادله پیغام های دیگر میان مراکز ارائه کننده ی تلفن در سراسر جهان استفاده می شود. هنگامی که یک کاربر تماسی ایجاد می کند، اولین مرکز مخابراتی که این تماس را دریافت می کند ، یک جستجوی SS7 انجام می دهد تا محل این شماره را مشخص کند. هنگامی که مقصد آن را یافت، SS7 وظیفه ی مسیریابی تماس در شبکه ی Voice تا رسیدن به مقصد و فراهم کردن تمامی اطلاعات سیگنالینگ را به عهده دارد.

طرح شماره گیری PSTN :

همانند Data network که از آدرس های IP جهت سازماندهی و مشخص کردن محل منابع استفاده می کند، شبکه Voice نیز از طرح شماره گیری جهت سازماندهی و مشخص کردن محل تلفن های سراسر دنیا استفاده می کند. مراکز سیستم تلفن داخلی خود را می توانند به صورت دلخواه شماره گذاری کنند ( Private IP Addressing ). با این حال هنگامی که به PSTN متصل می شوند شماره ی آن ها باید معتبر و طبق استاندارد E.164 باشد. E.164 استاندارد شماره گذاری بین المللی است که توسط ITU ایجاد شده است.هر شماره در ساختار E.164 شامل اجزای زیر می باشد:

کد کشور ( Country Code)
کد مقصد ملی ( National Destination Code)
شماره مشترک ( Subscriber number)

E.164 حداکثر می تواند 15رقم باشد.
به طور مثال ، طرح شماره گیری شمال آمریکا ، ( NANP ) از استاندارد E.164 جهت تقسیم شماره ها به صورت زیر استفاده می کند :